Op zondag 6 april en woensdag 16 april werd de stadswandeling ‘Delft door de ogen van Hugo de Groot’ in totaal vier keer georganiseerd door Kelly van Wissen van Kelly’s City Tours. Oorspronkelijk zou de wandeling op beide dagen slechts eenmaal plaatsvinden, maar vanwege de grote belangstelling werd besloten om op beide dagen twee wandelingen aan te bieden. Ook werden alle wandelingen bewust met één of twee personen overboekt, om zoveel mogelijk leden te kunnen laten deelnemen en eventuele afmeldingen op te vangen. Achteraf bleek dat bijna iedereen aanwezig was, waardoor twee groepen iets groter dan gepland door de stad liepen, een luxeprobleem!
De ochtend van zondag 6 april begon fris, met een koude wind waarbij handschoenen geen overbodige luxe waren. Gelukkig brak later de zon door en konden beide wandelingen die dag worden afgesloten met een drankje op het terras. Op woensdag 16 april was het wat kouder, vooral vergeleken met een aantal dagen ervoor. Gelukkig bleef het op beide dagen droog.
Elke wandeling begon met een korte voorstelronde. Kelly vertelde hoe zij zich op haar eigen manier inzet als ambassadeur van Delft, en daagde de deelnemers uit zichzelf ook op die manier te introduceren. Dat leverde mooie verhalen op. In één groep was zelfs een hond aanwezig, die zich, onder begeleiding van zijn gezelschap, voorbeeldig gedroeg!
Bijzonder leuk was dat de deelnemers, ondanks hun uitgebreide kennis over de geschiedenis van Delft als leden van Delfia Batavorum, openstonden voor nieuwe verhalen. Andersom leerde Kelly als gids ook weer van hen.
Zo ontstond er op zondag een leuke discussie over de betekenis van de windhaan op kerktorens. We doken ter plekke samen in de informatie en kwamen tot de conclusie dat windhanen vooral op protestantse kerken staan, als symbool dat gelovigen herinnert aan het verhaal van Petrus, die Jezus verloochende voor de haan kraaide.
Twee andere mooie momenten vonden plaats op woensdag. Bij het standbeeld van Hugo de Groot op de Markt dachten de deelnemers enthousiast mee over de symboliek van de richting waarin hij kijkt. Kijkt hij bewust naar het stadhuis, als uitdrukking van zijn overtuiging dat de macht van de staat boven die van de kerk moest staan? Of keert hij zijn rug toe naar zijn aartsrivaal prins Maurits, die in de Nieuwe Kerk ligt begraven?
Ook bespraken we waarom Vrouwe Justitia op het stadhuis van Delft geen blinddoek draagt. Dat blijkt te maken te hebben met hoe mensen rechtvaardigheid interpreteren in verschillende tijden en contexten. Zo kan het dragen van een blinddoek als ‘kortzichtig’ worden gezien, maar ook worden uitgelegd als ‘onpartijdig’. De afwezigheid van een blinddoek daarentegen kan juist staan voor een open blik, bewuste beoordeling en écht zien wat er speelt. Overigens werd de blinddoek pas populair in de 17e eeuw; daarvoor werd Vrouwe Justitia vaker zonder blinddoek afgebeeld.
De stadswandelingen waren een groot succes, mede dankzij de gezellige groepen. Leden van Delfia Batavorum konden elkaar ontmoeten en hun liefde voor de stad delen. Een aantal deelnemers schreef zich direct na afloop in voor Kelly’s volgende wandeling: ‘Delft door de ogen van Johannes Vermeer’ in mei. Een geweldig compliment voor haar als gids!
Wie deze wandeling over Hugo de Groot heeft gemist, kan een kijkje nemen op de website van Kelly en zich eventueel alsnog inschrijven voor een wandeling: www.kellyscitytours.nl.
Foto’s (met uitzondering van de groepsfoto) door Johan Pronk